-
1 λίνος
λίνος, ὁ (vgl. nom. pr.), ein Gesang, entweder von Linos erfunden oder auf ihn gedichtet, schon Il. 18, 570, von einem Knaben, der bei der Weinlese zur Cither singt, λίνον δ' ὑπὸ καλὸν ἄειδεν, er sang den Linnsgesang dazu, wo andere Erkl. λίνον für die aus Garn gemachte Saite erkl., er sang zu den Sai, ten. Nach Homer ist es ein Trauergesang, ursprüng lich auf Linos' Tod, in eigenthümlicher, sehr kenntlicher Weise, vgl. Her. 2, 79 u. Schol. zu Il. a. a. O. [Da ι kurz ist, ist λῖνος falsche Accentuation].
-
2 λίνος
λίνος, ὁ, ein Gesang, entweder von Linos erfunden oder auf ihn gedichtet, von einem Knaben, der bei der Weinlese zur Cither singt, λίνον δ' ὑπὸ καλὸν ἄειδεν, er sang den Linnsgesang dazu, wo andere λίνον für die aus Garn gemachte Saite erkl., er sang zu den Saiten; ein Trauergesang, ursprünglich auf Linos' Tod, in eigentümlicher, sehr kenntlicher Weise
См. также в других словарях:
Λίνος — Αρχαίο λαϊκό άσμα, συνήθως πένθιμο, με την ονομασία του οποίου πλάστηκε και η μορφή του όμορφου νέου που πέθανε πρόωρα (Λίνος), προς τιμήν του οποίου ψαλλόταν. Βλ. λ. Λίνος· Αίλινος ή Οιτόλινος. * * * Λίνος, ὁ (Α) 1. ονομασία μυθικού αοιδού, γιου … Dictionary of Greek